Παρασκευή 15 Ιουνίου 2007

Συμφωνία με το Θάνατο...

Βρίσκομαι σε μια κόκκινη έρημο, νύχτα, με τη σελήνη σε έκλειψη. Πολύ Αντονιόνι μας προέκυψε μουρμουρίζω σκεπτόμενος τi είδους περιπέτεια μου επιφυλάσσει η συνέχεια. Κοιτάζω γύρω μου και σε μικρή απόσταση διακρίνω μια φιγούρα να προχωράει προς το μέρος μου. Καθώς πλησιάζει αντιλαμβάνομαι την ταυτότητά της: είναι ο Θάνατος από την Έβδομη Σφραγίδα του Μπέργκμαν.

"Καλησπέρα", μου λέει σε άπταιστα ελληνικά. "Με ταλαιπώρησες λίγο αλλά σε βρήκα. Μα καλά, τι δουλειά έχεις στο φιλμικό σύμπαν του Αντονιόνι; Δεν πρόλαβα να τελειώσω την παρτίδα με τον Ιππότη και είχες φύγει."

"Συγνώμη, αλλά βαρέθηκα", ανταπαντώ. "Εξάλλου, το σκάκι δε με ενδιαφέρει και πολύ. Από την άλλη, βέβαια, δεν ξέρω και πώς βρέθηκα εδώ. Στο σύμπαν του Μιγιαζάκι πήγαινα."

"Χμ, καλός αλλά η αντίληψή του για το θάνατο δεν ταιριάζει στο προφίλ μου. Προτιμώ να συνεργάζομαι με χριστιανούς ή έστω με χριστιανικές καταβολές σκηνοθέτες. Έχω καλύτερους ρόλους. Τέλος πάντων, έχω μια πρόταση να σου κάνω."

"Σκάκι και άλλα επιτραπέζια δεν παίζω!"

"Σοβαρέψου. Μια χάρη θέλω να σου ζητήσω."

"Και θα με κάνεις αθάνατο;"

"Αχ, αυτά τα στερεότυπα. Ξέρεις δεν είμαι ουτε ο Θεός ούτε ο διάβολος. Ένας απλός υπάλληλος είμαι που μαζεύει τα ένσημά του και που παίζει σε καμιά ταινία πού και πού για να πάει διακοπές."

"Ναι, αλλά εσύ αποφασίζεις για το θάνατο των ανθρώπων."

"Λάθος, απλό εκτελεστικό όργανο είμαι. Εξάλλου από τότε που έφυγε το αφεντικό όλα δουλεύουν αυτόματα. Δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια παρέμβασης."

"Ποιος έφυγε;"

"Αχ, εισαι και αργόστροφος, Ο Δημιουργός, ο Θεός όπως τον αποκαλείτε εσείς οι άνθρωποι. Έφτιαξε τον κόσμο και την έκανε. Και μείναμε εμείς να εκτελούμε τις διαταγές του. Αλλά μην το πεις παραέξω. Άσε τους ανθρώπους στις αυταπάτες τους."

"Κι ο διάβολος;"

"Μπα, τίποτα το σπουδαίο. Μόλις έφυγε ο Θεός θέλησε να το παίξει αφεντικό αλλά δεν είχε και πολλά να κάνει. Όλα ήταν, όπως σου είπα, κανονισμένα. Αλλά διατηρήσαμε το μύθο γιατί μας βόλευε. Καλύτερη διαχείριση, καταλαβαίνεις. Αλλά όπως σου είπα, τσιμουδιά. Στον Μπέργκμαν το είπα κατά λάθος και έκανε τρεις ολόκληρες ταινίες με θέμα την απουσία του Θεού. Ευτυχώς το βαρέθηκε μετά το θέμα και το έριξε στην ψυχανάλυση."

"Τέλος πάντων, τι θέλεις λοιπόν;"

"Θέλω να αναδείξεις μέσα από το blog σου την καριέρα μου ως ηθοποιό."

"Πώς δηλαδή;"

"Παρουσιάζοντας τις ταινίες στις οποίες έχω εμφανιστεί."

"Δε σε είχα για τόσο ματαιόδοξο"

"Εγώ το λέω παραγνωρισμένος. Εξάλλου ξέρω ότι δε θα γίνω ποτέ ιδιαίτερα συμπαθής στο κοινό. Αλλά τουλάχιστον θα φανεί η δουλειά μου. Η καλλιτεχνική εννοείται διότι η άλλη φαίνεται έτσι κι αλλιώς. Πρέπει αν θες να φτιάξω κι εγώ το portfolio μου. Πώς θα διαπραγματευτώ με μελλοντικούς εργοδότες;"

"Θες με άλλα λόγια να σε διαφημίσω. Και εγώ τι θα κερδίσω;"

"Θα το κάνεις από αγνή αγάπη για τον κινηματογράφο. Και βέβαια θα κάνεις και κάτι πρωτότυπο, όχι σαν τις νερόβραστες αναλύσεις σου περί πολυεπίπεδων ταινιών και μη γραμμικών αφηγήσεων."

"Μάλιστα, με προσβάλλεις κατάμουτρα και παρόλα αυτά θες να σου κάνω και αφιέρωμα. Πολύ αισιόδοξος είσαι."

"Και τι θα ήθελες δηλαδή;"

"Πρόσβαση στους δημιουργούς. Καλές είναι οι περιηγήσεις στα φιλμικά σύμπαντα αλλά χρειάζομαι και προσωπικές συνεντεύξεις. Ειδικά με τους μη εν ζωή."

"Κοίτα, αυτό που μου ζητάς είναι πολύ δύσκολο. Κάθε δημιουργός έχει το δικό του τμήμα δημοσίων σχεσεων και όπως θα ξέρεις δεν είναι όλοι το ίδιο συνεργάσιμοι. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι για κάθε δημιουργό να σε φέρνω σε επαφή με τους κατάλληλους ανθρώπους. Μετά είναι θέμα δικών σου διαπραγματευσεων με αυτούς. Λυπάμαι, αλλά αυτό είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω."

"Καλά, θα αρκεστώ σε αυτό. Εντάξει λοιπόν, θα έχεις το αφιέρωμά σου. Αλλά αν μου τη φέρεις με οποιονδήποτε τρόπο θα πράξω ανάλογα."

"Είμαστε σύμφωνοι. Ορίστε και ένα πλήρες βιογραφικό μου με τις ταινίες που έχω παίξει. Είναι και τα guest μέσα. Προς τα που πας να σε πετάξω; Εγώ πάω για τη ρεβάνς με τον Ιππότη. Δε λέει να χωνέψει τις ήττες του."

"Ευχαριστώ αλλά πάω προς Ιαπωνία μεριά. Στο φιλμικό σύμπαν του Μιγιαζάκι έχουν συνέντευξη τύπου για τη νέα του ταινία."

"Καλώς, καλό ταξίδι και τα ξαναλέμε."

"Γεια!"

Φεύγοντας αναρωτιέμαι αν είναι φρόνιμο να κάνει κανείς τέτοιες συμφωνίες με το θάνατο. Από την άλλη όμως σκέπτομαι ότι άλλοι πουλάνε την ψυχή τους στο διάβολο για λίγη έμπνευση ενώ εγώ με ένα αφιέρωμα καθάρισα. Και με την πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν μπορούν να πάνε χειρότερα ξεκίνησα για τον επόμενο προορισμό μου.