Η Αθήνα μέσα από τον κινηματογραφικό φακό...

Ταινία: Οι Γερμανοί ξανάρχονται

Έτος: 1948

Σκηνοθέτης: Αλέκος Σακελλάριος

Η Αθήνα: Εσωστρεφής, συνομωτική, η γειτονιά ως σημείο αναφοράς.



Ταινία: Ο δράκος

Έτος: 1955

Σκηνοθέτης: Νίκος Κούνδουρος

Η Αθήνα: Καφκικός εφιάλτης, λαβύρινθος σκιών που αναδίδει έντονα τη μυρωδιά του θανάτου.


Ταινία: Η κάλπικη λίρα

Έτος: 1955

Σκηνοθέτης: Γιώργος Τζαβέλλας

Η Αθήνα: Αστικό χάος, επιγραφές νέον, ανοικοδόμηση, με τελευταίο προπέτασμα ανθρωπιάς τις φτωχικές αυλές.


Ταινία: Από την άκρη της πόλης

Έτος: 1998

Σκηνοθέτης: Κωνσταντίνος Γιάνναρης

Η Αθήνα: Ξενοφοβική, οργανισμός που στις φλέβες του κυλάει το μεταναστευτικό ρεύμα σαν ξένη ουσία που παλεύει να αφομοιωθεί.







Ταινία: Delivery

Έτος: 2004

Σκηνοθέτης: Νίκος Παναγιωτόπουλος

Η Αθήνα: Χωνευτήρι ανθρώπινης δυστυχίας, κοινωνική μαύρη τρύπα, εφιαλτικό σκουπιδαριό.


Ταινία: Το όνειρο του σκύλου

Έτος: 2005

Σκηνοθέτης: Άγγελος Φραντζής

Η Αθήνα: Ονειρικό τοπίο, τόπος χωρίς συγκεκριμένη γεωγραφική μορφή, δαιδαλώδεις απροσδιόριστοι χώροι.

Spiderman 3 - μερικές διαπιστώσεις...

Η ταινία Spiderman 3 θα είχε αξία εάν:

• Το διφορούμενο των χαρακτήρων δεν αναπαρίστατο μέσα από μια ασύνδετη και αδικαιολόγητη εναλλαγή συναισθημάτων και συμπεριφορών!
• Οι εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων δεν αποδίδονταν μέσα από ερμηνείες-καρικατούρες!
• Η περίφημη σκοτεινότητα της ταινίας δεν εξαντλείτο στo χρώμα της στολής του Σπάιντι!
• Οι "κακοί" είχαν περισσότερο χαρακτήρα και "ρόλο" στην ταινία!
  
• Η αμερικανική σημαία δεν έκανε άσκοπα την εμφάνισή της!
  

Κλειστόν λόγω αυστηρής λογοκρισίας...

Φαντάσου ότι είσαι ένας νέος 25 χρονών που μένεις σε μια χώρα, η οποία συστηματικά καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης. Οι περισσότερες ιστοσελιδες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα "μπλοκάρονται" από ένα εθνικό φίλτρο και δεν εμφανίζονται ποτέ στην οθόνή σου.

Θέλεις να επικοινωνείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο κι έτσι χρησιμοποιείς το PalTalk, ένα chat room που αν και η έδρα του είναι στην Νεά Υόρκη αλλά πολλοί χρήστες σου μιλάνε τη γλώσσα σου. Στην ουσία είναι το παράθυρο του απομονωμένου κόσμου σου.

Μια μέρα που έχετε μαζευτεί στο σπίτι σου με φίλους και μιλάτε με άλλους χρήστες στο chat room, εισβάλλουν ξαφνικά στις τρεις το πρωί 50 αστυνομικοί, σας χτυπάνε και σε φυλακίζουν σε πλήρη απομόνωση για 9 ολόκληρους μήνες χωρίς ποτέ να σου απαγγελθούν κατηγορίες.

Περνάνε αυτοί οι μήνες και αφήνεσαι «ελεύθερος». Δε φοβάσαι να κατακρίνεις δημόσια την κυβέρνηση και υποστηρίζεις την αναγκαιότητα ειρηνικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης (στη χώρα σου είναι νόμιμο μόνο ένα πολιτικό κόμμα). Περίπου έξι βδομάδες μετά όμως, εκεί που κάθεσαι σε ίντερνετ-καφέ παρέα με τον αδερφό σου και διαβάζεις τα email σου και ειδησεογραφικά sites, σε πλησιάζουν άντρες της Ασφάλειας, σου φοράνε χειροπέδες και σε αναγκάζουν να τους οδηγήσεις σπίτι σου, όπου βρίσκουν και κατάσχουν, μία κάμερα, ένα κασετόφωνο, 2 CD και ένα βιβλίο που για κακή σου τύχη είναι απαγορευμένο επειδή υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος για πολυκομματισμό στη χώρα.

Αν σε έλεγαν Truong Quoc Tuan και έμενες στο Βιετνάμ, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα ήσουν σε ένα κελί σε πλήρη απομόνωση χωρίς καμιά επαφή με δικηγόρους ή συγγενικά πρόσωπα. Θα σε κατηγορούσαν για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και θα αναρωτιόσουν, στα αλήθεια για ποιο λόγο και για πόσα κλικ του ποντικιού σου αντιμετωπίζεις 20 χρόνια κάθειρξη…

Ή φαντάσου να δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε κινέζικη εφημερίδα.

Τις παραμονές της 15ης επετείου από τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, σε συνάντηση του προσωπικού της εφημερίδας, σάς δείχνουν ένα μέμο από το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας για το πώς θα πρέπει να καλύψετε τις επετειακές εκδηλώσεις. Σε αυτό δίνονται οδηγίες στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να «κατευθύνουν σωστά την κοινή γνώμη», να «μην δημοσιεύουν ποτέ απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με την επίσημη πολιτική» και να καταδίδουν στις αρχές τυχόν υποψίες που έχουν για συναδέλφους τους που επικοινωνούν με δημοκρατικά στοιχεία στο εξωτερικό.

Εσύ κρατάς σημειώσεις από αυτό το μέμο και το στέλνεις με email από τον προσωπικό σου yahoo! λογαριασμό σε κάποιον γνωστό σου στην Αμερική που διαχειρίζεται ένα πολύ γνωστό κινέζικο website, το Δημοκρατικό Φόρουμ. Το email δημοσιεύεται την ίδια μέρα με το ψευδώνυμο "198964" στα ανεξάρτητα κινεζόφωνα websites του εξωτερικού που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα στη χώρα.

Σε συλλαμβάνουν μερικούς μήνες αργότερα. Η εταιρία Yahoo! θα έχει πολύ απλά δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης και την ακριβή τοποθεσία από την οποία στάλθηκε το επίμαχο email.

Αν το όνομά σου ήταν Shi Tao και έμενες στην Κίνα, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα καταδικαζόσουν με την κατηγορία της προδοσίας κρατικών μυστικών σε 10ετή κάθειρξη. Η γυναίκα σου θα ανακρινόταν καθημερινά από τις αρχές και η δουλειά θα της πίεζε να σε χωρίσει, πράγμα που τελικά θα έκανε. Θα είχες ελάχιστη επαφή με την οικογένειά σου. Θα μεταφερόσουν σε φυλακές υψίστης ασφάλειας και θα σου απαγόρευαν γράφεις ή να διαβάζεις. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων θα σου απένειμε το Διεθνές Βραβείο Τύπου για την Ελευθερία, το οποίο φυσικά δε θα μπορούσες να παραλάβεις.

Φαντάσου να μπορούσες να απελευθερώσεις τον Truong Quoc Tuan και τον Shi Tao. Μπορείς!

Μπες στο www.amnesty.org.gr και πάρε μέρος στην εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο ίντερνετ!

******************************

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας στις 3 Μαΐου, η Διεθνής Αμνηστία στέλνει μήνυμα συμπαράστασης σε δεκάδες ανθρώπους - θύματα καταπίεσης που βρέθηκαν σε εξοντωτικές συνθήκες κράτησης για μερικά λάθος κλικ που πάτησαν ή επειδή τόλμησαν να πούνε απλά τη γνώμη τους μέσω του διαδικτύου.
Στις 3 Μαΐου το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας θα ενημερώσει το ευρύ κοινό για την καταπίεση στο ίντερνετ και θα ζητήσει να σταλούν email, μέσα από το site www.amnesty.org.gr, στις αρχές των χωρών που φυλακίζουν τους ακτιβιστές του ίντερνετ, ζητώντας την απελευθέρωσή τους.

Η εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο ίντερνετ ονομάζεται irrepressible. info και χρησιμοποιεί τη δύναμη του ίντερνετ για να κινητοποιήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να πάρουν θέση εναντίον της καταπίεσης στέλνοντας μια ηλεκτρονική έκκληση.

Οσοι από σας δεν είχαν ειδοποιηθεί μέσω εμαίλς ας ανεβάσουν αυτό το κείμενο στα μπλογκς τους και ας στείλουν εμαίλ στην Διεθνή Αμνηστία.

activism@amnesty.org.gr

Περί μη γραμμικής αφήγησης...

Αναζητώντας κανείς σκηνοθέτες ή ταινίες που υιοθέτησαν πρώτοι την τεχνική της μη γραμμικής αφήγησης σαν κύριο αφηγηματικό μέσο, συναντά το μεγάλο Στάνλεϋ Κιούμπρικ και την ταινία "The killing" (ελληνικός τίτλος "Το χρήμα της οργής") γυρισμένη το 1956.

Προκειται για μια ταινία η οποία μεταξύ άλλων ανέτρεψε τη συμβατικότητα της γραμμικής αφήγησης, επηρέασε νεώτερους σκηνοθέτες όπως ο Κουέντιν Ταραντίνο (βλέπε Reservoir Dogs) και προϊδέασε το κοινό και την κριτική για τα στάνταρ βάσει των οποίων ο Κιούμπρικ θα κινηματογραφούσε τις επόμενες ταινίες του.

Μια πολύ καλή ανάλυση της συγκεκριμένης ταινίας βρίσκεται στο βιβλίο Kubrick: Inside an Artist’s Maze του Thomas Nelson και η οποία αναδημοσιεύεται στο ακόλουθο link.